His Mind of Knowledge

His Mind of Knowledge

त्याचे ज्ञानाचे प्रकाशमन

Original in English

His Mind of Knowledge

Agni entered the bridal chamber of the third night and conquered lust,

Then by knowing the births became the sire of the soul in Matter;

Past the scarlet of dreams galloped thunder-like the mighty Breath,

As though wide greenery stretched far in the sleep of the seed;

Soon we reached that vast ether pulsating even in the protoplasm,

And, beyond thought, like rainbow-hues soared the overhead worlds;

Indra offered his prayer to the bright daughter of the Himalayas,

And a growing infinity of silence gathered in the sense of sound;

Behold the Fourfold with his left hind leg dangling in the holocaust,

It is splendour of the burning sun’s gold that flows into creation;

The Eye of Heaven has opened out in that eternal calm of the rock,

And therefore Agni returns not appalled by the Inconceivable;

The Wind-God pervaded the spaces of the atom and of the star,

Then by the power of inspiration death was linked to immortality;

In the dawning hour a skyful of swans swooped down on rapture’s wings,

And a rush of revelation filled the self of the boundless zero;

We invoked Agni and he offered the boon of unexpected sacrifice,

Then from the ruby of the heart leaped up the splendid-will-to-be;

We invoked Vayu and he demanded the Horse with the strength of God,

Therefore it is through the nostrils of the Supreme that Life breathes;

We invoked Indra and he gave his thousand-pearled necklace to the One,

And in an outburst of Light streamed shining herd towards the earth;

We invoked the original Word quivering in the luminous substance,

And his Mind of Knowledge kindled ecstasies of the unborn Era.

Rendering into Marathi

त्याचे ज्ञानाचे प्रकाशमन

केला अग्निने प्रवेश वधूच्या तिसऱ्या रात्रीच्या खोलीत आणि मिळवला विजय वासनेवर,

मग जन्म जाणून घेऊन बनला तो भौतिक पदार्थवस्तुतील आत्म्याचा प्रतिष्ठापक स्वामी;

स्वप्नांच्या शेंदरी गढद रंगाच्या पलीकडे घेतली चौखूर धाव प्रबळ श्वासाने, मेघगर्जनेसारखी,

जसे काही पसरलेली आहे दूरवर दूरवर बीजाच्या झोपेत विस्तीर्ण हिरवळ;

लवकरच आम्ही जीवनधारा चिकट रंगहीन स्पंदित होणाऱ्या त्या आकाशी पदार्थापर्यंत पोहोचलो,

विचारांच्या पलीकडे, इंद्रधनुष्यासारखे, उंच चढत जाणारे ब्रह्मांड आमच्या निदर्शनास आले;

हिमालयाच्या तेजस्वी कन्येला केली प्रार्थना इंद्राने,

आणि अनंताची वाढत जाणारी शांतता झाली गोळा ध्वनीच्या अर्थांमध्ये;

पहा, चातुरांशी, त्याची मागची डावी टांग आहे लटकत अग्निदिव्यात,

तळपत्या सूर्याची सूवर्णमयी तेजप्रज्ञा, आणि आहे प्रज्वलित ती सृष्टीत;

त्या खडकाच्या शाश्वत शांततेत उघडले गेले आहे स्वर्गाचे नेत्र,

आणि म्हणूनच नाही परतत अग्नि, अकल्पनीय गोष्टींना घाबरून;

व्यापले पवन-देवतेने अणू आणि ताऱ्याचे महाविशाल अवकाश,

आणि जोडला गेला मृत्यू अमरत्वाशी, प्रेरणेच्या शक्तीने;

आनंदाच्या पंखांचा पहाटेच्या वेळी आला हंसांचा एक मोठा समूह खाली,

आणि भरला प्रकटीकरणाच्या घाईने अमर्याद शून्याचा आत्मा;

आम्ही अग्निला आवाहन केले आणि त्याने दिले वरदान अनपेक्षित यज्ञाचे,

मग हृदयाच्या माणिकातून उडी मारली भव्य इच्छाशक्तीने;

आम्ही वायुला आवाहन केले आणि त्याने देवाच्या सामर्थ्याने घोड्याची मागणी केली,

म्हणूनच परमात्म्याच्या नाकपुड्यांद्वारे जीवन श्वास घेते;

आम्ही इंद्राला आवाहन केले आणि त्याने त्याच्या सहस्र मोत्याची माळ एकाला दिली,

आणि प्रकाशाच्या उद्रेकात तेजस्वी कळप पृथ्वीकडे वाहत आला;

आम्ही तेजस्वी पदार्थात थरथरणाऱ्या मूळ शब्दाचे आवाहन केले,

आणि त्याच्या ज्ञानाच्या मनाने अजन्मा युगाचे परमानंद प्रज्वलित केले.